Uitvaarten in coronatijd: “We werken keihard om er ondanks alles toch wat moois van te maken”

HILVERSUM – Meer afstand, maximaal dertig mensen bij een afscheid en werken met mondkapjes en handschoenen. Ook in de uitvaartsector is het coronatijdperk goed voelbaar. “Het is zwaar werken, maar we doen er álles aan om iemand alsnog een waardig afscheid te geven”, zegt de Hilversumse uitvaartondernemer Martine van Vuure.

“Het meest schrijnend is de afstand,” vertelt Martine. “Dan zit er bij de kist een weduwe, wier man aan corona is gestorven. De kinderen en kleinkinderen willen haar het liefst knuffelen, maar dat kan niet. Vanwege het besmettingsgevaar moet iedereen zelfs met een boogje om haar heenlopen. Dat is echt verschrikkelijk.”

Martine is de vierde generatie die aan de leiding staat van Van Vuure Begrafenis en Crematie Onderneming, met ruim 400 uitvaarten per jaar een grote speler in ’t Gooi. “We gaan al even mee, maar deze tijden zijn ongekend.” Relatief gezien valt de toename van het aantal uitvaarten in deze regio nog mee. “Maar elke uitvaart is compleet anders door de maatregelen waar we ons aan moeten houden.”

Dat begint al bij het intake-gesprek. “Normaal gaan we bij de nabestaanden thuis langs, nu doen we het via beeldbellen.” En dat is lastig, want zo leert ze de familie minder goed kennen. “Daarom hebben we ingesteld dat er maximaal twee nabestaanden bij ons mogen langskomen in het rouwcentrum voor het gesprek. En daar wordt veel gebruik van gemaakt.”

“We zien vaak een erehaag van buren en vrienden klaarstaan als de kist naar buiten komt, dat is hartverwarmend”
Martine van Vuure

Je zou denken dat het minder werk is in deze tijd: een veel kleinere plechtigheid en geen koffie of borrel achteraf. Maar dat is niet het geval. “Ik zie dat mijn uitvaartbegeleiders juist in deze tijd heel hard werken om er iets moois van te maken.” Ze is dan ook trots op haar mensen. “En tegelijkertijd moet ik ook op hun veiligheid letten, want we hebben ze hard nodig in deze tijd.”

Er kan veel niet, maar er onstaan ook nieuwe manieren om afscheid te nemen. “We zien vaak een erehaag van buren en vrienden klaarstaan als de kist naar buiten komt, dat is hartverwarmend,” vertelt Martine. Ze is erg blij dat dit fenomeen inmiddels wordt gedoogd. “Het biedt veel steun voor iedereen. En mensen houden zich goed aan de afstand, dus het is fijn dat dit mag blijven.”
Knuffelkussen

En ook de kleinkinderen die hun oma niet mochten knuffelen bedachten een creatieve oplossing. “Ze hadden een knuffelkussen gemaakt en zeiden: ‘Oma, wij hebben dit kussen heel veel knuffels gegeven, nu mag jij er mee knuffelen’. Dat zijn pareltjes voor ons om te zien.”

Marian Tabak verloor haar broer aan corona en merkte dat een mooi afscheid troostend kan zijn. In de video hieronder vertelt ze hoe bijzonder de familie – zowel in het ziekenhuis als bij de uitvaart – werd behandeld.

Ook pastoor Jules Dresmé die vaak bij uitvaarten betrokken is merkt hoe moeilijk deze tijd is, zo vertelt hij.

Een livestream-verbinding zorgt er vaak voor dat nabestaanden kunnen meekijken met de ceremonie, maar de condoleance achteraf is lastig te vervangen, vertelt Martine. “Eigenlijk is dat moment het moeilijkst voor nabestaanden. De alleenstaande zoon, die zijn moeder begraaft en dan in zijn eentje naar huis gaat…”

Daarom heeft ze een oproep voor iedereen. “Laat nabestaanden niet in de steek. Bel wat vaker, zwaai door het raam of stuur een kaartje. Het gemis is groot, maar op die manier kun je nog een beetje troost bieden.”

Bekijk hier het artikel op de website van NH Nieuws.

Bron: NH Nieuws 17 april 2020