Vingerafdruk van verdriet

Ineens kom je ervoor te staan, het verlies van iemand van wie je heel veel houdt en die je niet kunt en wilt missen. Nu moet je verder zonder hem of haar. Dat voelt als een onmogelijke opdracht.

Hoogleraar en klinisch psycholoog Manu Keirse schreef er een mooi boek over: Vingerafdruk van verdriet. Hij stelt: Hoe iemand verlies ervaart, is heel persoonlijk. Verdriet is als een vingerafdruk, voor iedereen herkenbaar – en toch zijn geen twee vingerafdrukken gelijk.

Het is normaal je verdoofd te voelen en de realiteit maar deels te beseffen. Dit kan beangstigend zijn. Soms is er de angst het nooit meer te boven te komen.

Al die gevoelens zijn normaal, ook het gevoel ‘niet meer te voelen’. Het accepteren van de gevoelens als deel van het helingsproces vraagt tijd en geduld.

Het vraagt ook aanmoediging van mensen om je heen. Door telkens opnieuw naar elkaar te luisteren. Om weer op verhaal te komen in het leven.

Wilt u meer informatie? U kunt altijd bij ons terecht. Neem contact met ons op.